Verdwaald tussen éénpersoons wereldrijken
Ergert ze zich aan haar bestaan.
Roemloos loopt ze door de stad die haar
Leven koortsachtig in stand poogt te houden.
Ogen kijken sierlijk om haar heen
En geen mond beantwoordt haar weeklacht.
Door haar lichaam glijden aders vol
Eenmalig genot en doelgerichte nutteloosheid.
Rovers en woekeraars weten zich te sterken
In de schaduwen van haar kille mantels.
Noodgedwongen toont ze zichzelf in het
Geel licht van de machteloze zon.
-author unknown-
this is a text that I got from a friend who got it from a friend,
but I think this is to good and reflects me a while ago when suffering from terrible heartache.
So I'd like to dedicate this to sporty,
and us in happier times,
never to be forgotten,
1 romance and 2 lives forever changed.
No comments:
Post a Comment